Ontstaan en oorspronkelijk ontwikkeld door A.T. Still (1828-1917) is osteopathie nu een holistische vorm van manuele geneeskunde.
Via manuele handelingen streven we naar het herstel van de beweeglijkheid in alle systemen van het lichaam.
Door de samenhang van de botten en de verschillende weefsels ligt het voor de hand dat osteopathie zich niet louter richt op het bewegingsapparaat (botten, spieren, pezen..) maar ook op de ingewanden (viscerale systeem) en de schedel, de wervelkolom en het heiligbeen (craniosacrale systeem).
In het osteopatisch denken zijn de volgende uitgangspunten belangrijk:
- De mens is een biologische eenheid en een ondeelbaar psycho/ socio/ en somatisch systeem. Elk deel heeft invloed op het grote geheel. Een gedeprimeerde grondhouding beïnvloedt ons bewegen. Een ongezonde leefomgeving heeft invloed op ons denken en ons functioneren. Lichamelijk ziek zijn heeft onmiskenbaar invloed op ons denken en onze sociale toestand.
- De structuur en de functie van het weefsel zijn onlosmakend met elkaar verbonden. Bij verstoring van de structuur (mobiliteitsproblemen) krijgen we een verstoring van de functie (invloed op de bloedcirculatie, afvoer van de afvalstoffen, de zenuwgeleiding etc…) Een tekort aan bewegen van ons middenrif heeft effect op onze ademhaling, op de spijsvertering en zo op de beweeglijkheid van de wervelkolom enz…
- De mens is continu op zoek naar een gezond evenwicht. Binnen de grenzen van dit evenwicht is de mens in staat zichzelf te genezen. We worden constant door tal van factoren ( klimaat, bacteriën, virussen, voeding,…) beïnvloed. Dit streven naar evenwicht en herstel bepaalt onze gezondheid. Optimaliseren van de werking van alle functies in ons lichaam geeft ons de meeste kansen om de zelfherstellende werking in ons lichaam goed te laten verlopen.
Het lichaam is constant in beweging. Beweging zien we op alle denkbare niveaus, tussen organen, tussen botten, tussen bloedvaten en de omgeving etc.. Herstel van beweging is de basis van elk osteopatisch handelen. Zo is osteopathie een manuele geneeswijze die met respect voor de totale mens streeft naar een herstel van de beweeglijkheid op de verschillende niveaus en zo betracht het zelfgenezend vermogen optimaal te stimuleren.
De osteopathische denkwijze is holistisch. We behandelen geen ziekten maar we behandelen de zieke mens in zijn totaliteit.